Юбер Дамиш

от Уикипедия, свободната енциклопедия
Юбер Дамиш
Hubert Henri Damisch
френски философ
Роден
Починал

Учил вПарижки хуманитарен факултет
Университет „Париж-Нантер“[1]

Юбѐр Дамѝш (на френски: Hubert Damisch) е френски изкуствовед и философ.[2]

Биография[редактиране | редактиране на кода]

Роден е на 28 април 1928 г. в Париж. Получава висше образование в Сорбоната, където слуша курсове на Мерло Понти и по-късно на Пиер Франкастел.[3] Защитава докторат в Университета „Париж-Нантер“. През 1977 г., във Висшето училище по обществени науки (EHESS) създава Център по История и теория на Изкуството, като преподава там до 1996 г.[3]Работи главно в областта на естетиката и теорията и историята на изкуството. Изследванията му по-късно стават самостоятелен предмет на разглеждане[4][5]

Юбер Дамиш умира на 14 декември 2017 г. в Париж.

Библиография[редактиране | редактиране на кода]

  • 1955: Claude Viseux, Éditions Galerie René Drouin, 1955.
  • 1966: Alexandre Iolas (éd.), Hubert Damisch, lettre à Matta. Matta, lettre à Hubert Damisch, New York, Genève, Milan, Paris.
  • 1972: Théorie du nuage. Pour une histoire de la peinture, Paris, Seuil.
  • 1974: Huit thèses Архив на оригинала от 2007-09-27 в Wayback Machine..
  • 1976: Ruptures/Cultures.
  • 1984: Fenêtre jaune cadmium.
  • 1987: L’origine de la perspective.
  • 1992: Le jugement de Pâris. Iconologie analytique, I, Paris, Flammarion, 1992.
  • 1993: L’Art est-il nécessaire ?.
  • 1993: Américanisme et modernité. L'idéal américain dans l'architecture (codirecteur avec Jean-Louis Cohen), Paris, EHESS-Flammarion, 448 p. Lire le compte-rendu.
  • 1995: Traité du trait, Paris, Réunion des Musées Nationaux (épuisé).
  • 1997: Skyline. La ville narcisse, Paris, Seuil.
  • 1997: Un souvenir d'enfance par Piero della Francesca Архив на оригинала от 2006-08-18 в Wayback Machine..
  • 1999: Hubert Damisch et Jacqueline Salmon, Villa Noailles, Marval.
  • 2000: L’amour m'expose. Le projet Moves, Bruxelles, Y. Gevaert (épuisé).
  • 2001: La Dénivelée. À l'épreuve de la photographie, Paris, Seuil.
  • 2001: La peinture en écharpe: Delacroix, la photographie, Paris, Klincksieck.
  • 2004: Voyage à Laversine, Paris, Seuil.
  • 2012: Le messager des îles, Paris, Seuil.
  • 2016: La ruse du tableau: la peinture ou ce qu'il en reste, Éditions du Seuil.

Бележки[редактиране | редактиране на кода]

  1. 04138590X // Система за университетска документация на Франция.
  2. www.artforum.com
  3. а б Eric Brunier, Portraits: Hubert Damisch, Archives de la Critique d'art, no 22, automne 2003
  4. Bird J., Hubert Damisch. Oxford: Oxford UP, 2005.
  5. Cohn, D. (ed.). Y voir mieux, y regarder de plus près: autour d’Hubert Damisch. Paris: Rue d’Ulm, 2003