Елизабет Лотарингска

от Уикипедия, свободната енциклопедия
(пренасочване от Елизабет от Лотарингия)
Елизабет Лотарингска
Elisabeth de Lorraine-Vaudémont
графиня на Насау-Вайлбург
Родена
около 1397 г.
Починала
17 януари 1456 г. (59 г.)
ПогребанаСаарбрюкен, Федерална република Германия
Герб
Семейство
РодЛотаринги
БащаФридрих I от Водемон
СъпругФилип I (Насау-Саарбрюкен-Вайлбург) (8 май 1412 – 2 юли 1429)
ДецаФилип II (Насау-Вайлбург)
Йохан II (Насау-Саарбрюкен)
Елизабет Лотарингска в Общомедия

Елизабет Лотарингска (на френски: Elisabeth de Lorraine-Vaudémont; на немски: Elisabeth von Lothringen; * 1395, Лотарингия; † 17 януари 1456,Саарбрюкен) е чрез женитба графиня на Насау-Вайлбург. Тя превежда и преработва ок. 1437 г. четири френски дворцови романи (Chanson de geste: „Herpin“, „Sibille“, „Loher und Maller“, „Huge Scheppel“).

Биография[редактиране | редактиране на кода]

Елизабет Лотарингска

Тя е дъщеря на граф Фридрих I (или Фери V Лотарингски) от Водемон и Лотарингия (1368 – 1415) и на графиня Маргарета дьо Жуанвил (ок. 1354 – 1418), дъщеря на Хенри, Sire de Joinville. По баща е внучка на Жан I, херцог на Горна Лотарингия от фамилията Дом Шатеноа, и на София от Вюртемберг.

Елизабет се омъжва през 1412 г. за граф Филип I фон Насау-Саарбрюкен (1368 – 1429), граф на Насау-Вайлбург (1381 – 1429) и граф на Насау-Саарбрюкен. Тя е втората му съпруга. След смъртта му през 1429 г. тя поема регентството за малолетните си синове Филип и Йохан. През 1439 г. тя разделя собственостите си между двамата си синове.

Елизабет умира на 17 януари 1456 г. и по нейно желание е погребана в църквата Св. Арнуал в Саарбрюкен.

Деца[редактиране | редактиране на кода]

Елизабет Лотаринска и Филип I фон Насау-Саарбрюкен имат децата:

Издания[редактиране | редактиране на кода]

  • Ein lieplichs lesen vnd ein warhafftige Hystorij wie einer der da hieß Hug schäpler vnd wz metzgers gschlecht ein gewaltiger küng zu Franckrich ward, Grüninger, Straßburg 1500 (Inkunabel, Staats- u. Univ.-Bibl. Hamburg)
  • Ein schöne warhaftige hystory von Keiser Karolus sun genant Loher oder Lotarius: wie er verbant ward siben iar vß dem künigreich vnd wie er sich die selbig zeit so ritterlich bruchte, Grieninger, Straßburg 1514 (Staats- u. Univ.-Bibl. Hamburg)
  • Ein Schöne vnnd warhaffte History von dem teüren geherczten vnd manhafftigen Huge Schappler … Von newen getruckt. Grübninger, Straßburg 1537 (Staats- u. Univ.-Bibl. Hamburg)
  • Hermann Urtel: Der Huge Scheppel der Gräfin Elisabeth von Nassau-Saarbrücken nach der Handschrift der Hamburger Stadtbibliothek. Gräfe, Hamburg 1905, Ruland & Raetzer, Saarbrücken 2007, ISBN 3-9811546-0-6
  • Sibille – Das Buch von Konig Karl von Frankrich und siner Husfrouen Sibillen, die umb eins Getwerch willen verjaget wart, Verlag: Bücher bauen Brücken, ISBN 978-3-9809584-4-8

Литература[редактиране | редактиране на кода]

  • Karl Bartsch: Elisabeth, Gräfin von Nassau und Saarbrücken. Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 6, Duncker & Humblot, Leipzig 1877, S. 18 f.
  • W. Theodor Elwert: Elisabeth, Gräfin von Nassau-Saarbrücken. Neue Deutsche Biographie, Band 4, Duncker & Humblot, Berlin, 1959 (S. 445)
  • Bernhard Burchert: Die Anfänge des Prosaromans in Deutschland. Die Prosaerzählungen Elisabeths von Nassau-Saarbrücken. Frankfurt a.M.; Bern; New York: Lang, 1987 ISBN 3-8204-8189-3
  • Thomas Cramer: Geschichte der deutschen Literatur im späten Mittelalter. dtv, München 2000, ISBN 3-423-30779-X
  • Wolfgang Haubrichs, Hans-Walter Herrmann, Gerhard Sauder: Zwischen Deutschland und Frankreich. Elisabeth von Lothringen, Gräfin von Nassau-Saarbrücken. St. Ingbert: Univ.-Verl. Röhrig, 2002. 699 S., Abb. ISBN 3-86110-319-2
  • Ulrike und Manfred Jacobs: Die Grenzgängerin Elisabeth von Lothringen. Gollenstein, Blieskastel 2007, ISBN 3-938823-19-4
  • Yvonne Rech (Konzept): Hans-Walter Herrmann (Text): Elisabethenwege. Reisen auf den Wegen einer bedeutenden Frau. Ein Reiseführer. Regionalverband Saarbrücken, Saarbrücken 2008
  • Joost-Schäfer, Kerstin: Die dichtende Gräfin – Elisabeth von Lothringen. In: Saarbrücker Zeitung (Momente) v. 13./14. März 2010, S. E 8

Външни препратки[редактиране | редактиране на кода]