Бертхолд фон Хенеберг

от Уикипедия, свободната енциклопедия
Бертхолд фон Хенеберг
архиепископ на Майнц
Роден
1441 г.
Починал

РелигияКатолическа църква[1]
Управление
Период14841504
Герб
Семейство
РодДом Хенеберг
БащаГеорг фон Хенеберг-Рьомхилд
Братя/сестриФилип фон Хенеберг
Фридрих II фон Хенеберг-Ашах
Бертхолд фон Хенеберг в Общомедия

Бертхолд фон Хенеберг-Рьомхилд (на немски: Berthold von Henneberg; * 1441/1442; † 21 декември 1504, Ашафенбург) от фамилията на графовете на Хенеберг-Рьомхилд, е архиепископ на Майнц (1484 – 1504) и така имперски канцлер и курфюрст на Свещената Римска империя.

Живот[редактиране | редактиране на кода]

Неговият герб ок. 1485

Той е дванадесетото дете на граф Георг фон Хенеберг-Рьомхилд (1395 – 1465) и втората му съпруга Йохана фон Насау-Саарбрюкен († 1481), дъщеря на граф Филип I фон Насау-Саарбрюкен-Вайлбург.[2][3] Брат е на бамбергският княжески епископ Филип фон Хенеберг († 1487).

Бертхолд следва в Ерфурт и Падуа. От 1467 г. работи в двора на император Фридрих III. На 20 май 1484 г., с пълно мнозинство, е избран за архиепископ на Майнц. През 1494 г. той поема лично воденето на имперския канцлай в кралския дворец.

От 1488 г. той е регент на малолетния граф Лудвиг I фон Насау-Вайлбург (1466 – 1523).

Литература[редактиране | редактиране на кода]

  • Karl August Klüpfel: Berthold (Kurfürst und Erzbischof von Mainz). In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 2, Duncker & Humblot, Leipzig 1875, S. 524 – 528.
  • Ernst Bock: Berthold von Henneberg. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 2, Duncker & Humblot, Berlin 1955, ISBN 3-428-00183-4, S. 156 f. (Digitalisat).
  • Karl Siegfried Bader: Kaiserliche und ständische Reformgedanken in der Reichsreform des endenden 15. Jahrhunderts. In: Historisches Jahrbuch. Jahrgang 73, 1953, S. 74 – 94.
  • Wilhelm Füsslein: Berthold VII. Graf von Henneberg. Ein Beitrag zur Reichsgeschichte des XIV. Jahrhunderts. Böhlau, Köln u.a. 1983, ISBN 3-412-07383-0.
  • Fritz Hartung: Berthold von Henneberg, Kurfürst von Mainz. In: Historische Zeitschrift. Band 103, 1909, S. 527 – 551.
  • Erik Hühns: Theorie und Praxis in der Reichsreformbewegung des 15. Jahrhunderts, Nikolaus von Cues, die Reformatio Sigismundi und Berthold von Henneberg. In: Wissenschaftliche Zeitschrift der Humboldt-Universität Berlin, gesellschafts – und sprachwissenschaftliche Reihe. Heft 1, 1951/52, S. 17 – 34.
  • Friedhelm Jürgensmeier: Das Bistum Mainz: von der Römerzeit bis zum II. Vatikanischen Konzil. Frankfurt a. M., 1988.
  • Friedhelm Jürgensmeier: Handbuch der Mainzer Kirchengeschichte, Band 6, Neuzeit und Moderne Teil 1. Würzburg 2002.
  • Joseph Weiss: Berthold von Henneberg. Erzbischof von Mainz (1484 – 1504). Seine kirchenpolitische und kirchliche Stellung. Freiburg im Breisgau 1889.

Източници[редактиране | редактиране на кода]

  1. henro // Посетен на 13 октомври 2020 г.
  2. Henneberg, fmg.ac
  3. Berthold XIII von Henneberg, Erzbischof von Mainz, geneall.net

Външни препратки[редактиране | редактиране на кода]