Паул фон Хайзе
Облик
Паул фон Хайзе Paul Johann Ludwig Heyse | |
германски писател | |
![]() | |
Роден | |
---|---|
Починал |
Мюнхен, Германия |
Погребан | Мюнхен, Федерална република Германия |
Националност | ![]() |
Учил в | Бонски университет Хумболтов университет на Берлин |
Работил | писател, поет, драматург |
Литература | |
Награди | ![]() |
Подпис | ![]() |
Уебсайт | |
Паул фон Хайзе в Общомедия |
Паул Йохан Лудвиг Хайзе (на немски: Paul Johann Ludwig Heyse) е германски писател, поет и драматург. Автор на шест романа, няколко стихосбирки, над 60 пиеси и около 120 разказа. През 1910 г. е удостоен с Нобелова награда за литература, с което се превръща в първия[1] немски автор нобелист.
Изучавал класическа и романска филология.
Библиография
[редактиране | редактиране на кода]- 1855: Novellen. Hertz, Berlin. Включва: Die Blinden (1852), Marion (1852), L’Arrabbiata (1853) и Am Tiberufer.
- 1855: Das Mädchen von Treppi. Novelle.
- 1857: Anfang und Ende. Novelle.
- 1857: Die Einsamen. Novelle.
- 1859: Die Sabinerinnen. Tragödie.
- 1860: Der Centaur. Novelle. Neu bearbeitet 1870 unter dem Titel Der letzte Centaur.
- 1860: Italienisches Liederbuch. Sammlung italienischer Volkslieder.
- 1862: Ludwig der Bayer. Schauspiel.
- 1862: Andrea Delfin. Novelle. Erschienen in der Sammlung Neue Novellen (Andrea Delfin wurde 1927 unter der Nr. 86/2 in die Insel-Bücherei übernommen).
- 1862: Ein Münchner Dichterbuch (als Herausgeber, zusammen mit Emanuel Geibel).
- 1864: Gesammelte Novellen in Versen (erweitert 1870).
- 1864: Meraner Novellen.
- 1864: Hans Lange. Schauspiel.
- 1864: Die Reise nach dem Glück. Novelle.
- 1865: Hadrian. Tragödie.
- 1865: Maria Maroni. Tragödie.
- 1865: Die Witwe von Pisa. Novelle.
- 1865: Colberg. Drama.
- 1866: Frauenemancipation, eine Fastenpredigt. Gedicht.
- 1866: Auferstanden. Novelle.
- 1867: Beatrice. Novelle.
- 1869: Die Stickerin von Treviso. Novelle.
- 1870: Die Göttin der Vernunft. Trauerspiel.
- 1873: Kinder der Welt. Roman. (vorabgedruckt 1872 in der Berliner Spenerschen Zeitung).
- 1875: Das Seeweib. Melusine-Novelle.
- 1875: Judith Stern. Novelle.
- 1875: Im Paradiese. Roman.
- 1877: Die Frau Marquesa. Novelle.
- 1877: Beppe der Sternseher. Novelle.
- 1877: Zwei Gefangene. Novelle.
- 1878: Nerina. Novelle.
- 1878: Jorinde. Novelle.
- 1879: Die Hexe vom Korso. Novelle.
- 1879: Romulusenkel. Novelle.
- 1880: Verse aus Italien. Gedichte.
- 1881: Die Eselin. Novelle.
- 1881: Die Weiber von Schorndorf. Novelle.
- 1882: Troubadour-Novellen
- 1883: Unvergeßbare Worte. Novelle.
- 1885: Himmlische und irdische Liebe. Novelle.
- 1885: Auf Tod und Leben. Novelle.
- 1887: Villa Falconieri. Novelle.
- 1892: Merlin. Roman.
- 1894: Melusine. Novelle.
- 1895: Über allen Gipfeln. Roman.
- 1898: Die Nixe. Melusine-Novelle.
- 1899: Das literarische München. 25 Porträtskizzen.
- 1899: Maria von Magdala. Drama.
- 1900: Jugenderinnerungen und Bekenntnisse. Autobiografie.
- 1900: Der Schutzengel. Novelle.
Външни препратки
[редактиране | редактиране на кода]Уикицитат съдържа колекция от цитати от/за Паул фон Хайзе
- ((en)) Фон Хайзе на страницата на Нобеловите лауреати
- ((en)) Petri Liukkonen, Подробна биобиблиография на Паул фон Хайзе, Books and Writers (kirjasto.sci.fi). Архивирано
- Биография на български[неработеща препратка]
Източници
[редактиране | редактиране на кода]- ↑ Блед, Жан-Пол. История на Мюнхен. София, Рива, 2013. ISBN 9789543204236. с. 174.
|